Hell-ass 2011: Έρχονται όσοι θέλουν, επιζούν όσοι μπορούν
Η εγχώρια πολιτική δικαιούται να υπερηφανεύεται για ορισμένους παλαιούς εθνοπατέρες της. Για εκείνους που παιανίστηκαν στις ένδοξες σελίδες της ιστορίας μας και που τελικά επέζησαν σε ανθρώπινες μνήμες μετά πάροδο γενεών. Η πείρα όμως μας έχει διδάξει ότι εκείνης της στόφας οι πολιτικοί ήταν πάρα πολύ λίγοι...
Είμαι υποχρεωμένη να σας μεταφέρω τους συλλογισμούς μου και δεν υποχρεούμαι, φυσικά, από κάποιαν ανάγκη να σκοτώσω τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου εναποθέτοντας άλλοτε ανιαρές κι άλλοτε πικρόχολες εξομολογήσεις σ’ένα διαδικτυακό αυνανιστήρι, αλλά κατόπιν φρικαλέων απειλών. Τι εννοώ με αυτό; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Οι γονείς μου επιμένουν ότι παραμένω το λογικότερο μέλος της οικογενείας, παρ' όλα ταύτα, εχθές το βράδυ καθώς παρακολουθούσα στην τερατογέννα τηλεβιζιόνα εικόνες καταστροφών βιβλικής κλίμακας από τη βορειοανατολική Ιαπωνία και προελάσεις κανταφικών δυνάμεων με όλμους και πυραύλους από την ανατολική Λιβύη, ένα βλήμα μου μίλησε. Ναι, καλά διαβάσατε, μου μίλησε! Εκ πρώτης, δεύτερης, τρίτης αλλά και εκ τελικής όψεως ήτο αμφίβολλα έξυπνο, τάχα μου επαναστατημένο αλλά αδιαμφισβήτητα καραφλό. Πετάχτηκε από αέρως, καθώς, βαλτό απ'τον ηγέτη Μουαμάρ, εξαπολύθηκε για να κατατροπώσει τους Λίβυους αντικαθεστωτικούς και τους Μουτζαχεντίν. Ενώ ροβόλαγε, λοιπόν, τον μπαρουτοκαπνιστό, βορειο-αφρικανικό ορίζοντα, φρονώ ότι το βλήμα έχασε τον δρόμο του, πέρασε τη Μεσόγειο και προσγειώθηκε αεράτο στο μπαλκόνι του σπιτιού μου. Παραβιάζοντας με βροντερά “μπαμ”, “μπουμ” τις ξύλινες μπαλκονόπορτες, μπούκαρε με φούρια στο living-room κι εφόσον- για καλή μου τύχη- λησμόνησε να εκραγεί, το βλήμα με κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια και μου ψέλισσε με σπαστά ελληνικά: “Καβάλα με! Ήρθεν η ώραν σου!”. Πρωτίστως, δεν κατάλαβα προς τι η όλη παρεμβολή κυπριακού ιδιωματισμού και αν η προτροπή της “καβάλας” έκρυβε κάποιο είδος σεξουαλικού υπονοούμενου, κατόπιν όμως θυμήθηκα μια σοφή νουθεσία της γιαγιούλας μου που έλεγε πως: “Όταν σου μιλάει ένα βλήμα που είναι έτοιμο να εκραγεί, αν θες να τη βγάλεις καθαρή ή θα πρέπει να σκύψεις σα δουλικό ή να κάνεις τουμπεκί ψιλοκομμένο.” Έκανα κι εγώ τουμπεκί... και εν συνεχεία ξεχυθήκαμε στα μπαλκόνια και το καβάλησα... Και δόξα τω Θεώ είχα φάει κάτι παραπάνω τις τελευταίες μέρες και το βλήμα αδυνατούσε να υψωθεί με την αφεντιά μου καθήμενη ως Αμαζόνα καβαλάρισσα στη γλυστερή κορυφή της άκαμπτης πλατούλας του. Βεβαίως, μετά ταύτα, δεν έμαθα ποτέ τους πονηρούς σκοπούς της επισφαλούς επισκέψεώς του. Το βλήμα κειτόταν άζωο πλέον εν μέσω ξεμαλλιασμένης σφουγγαρίστρας και πλαστικής, πτυσσόμενης απλώστρας σαν ένα μεταλλικό κουφάρι πολέμου που ανατέλλει ανάμεσα σε δυο ανεπίγραφες, επιτύμβιες στήλες...
Το άτυχο, μεταναστευτικό βλήμα ίσως και να’ρθε στην Ελλάδα για μια καλύτερη ρίψη αλλά δεν τα κατάφερε. Εχάθη σαν γκέκικο σκυλί στ’αμπέλι τη στιγμή που οι σεισμολόγοι γίνονταν προφήτες και οι καταστροφολόγοι γλάστρες μαϊντανού στα περβάζια των ειδησεογραφικών παραθυρακίων. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, που εκρηγνυόταν σε έκτακτη διακαναλική σύνδεση τρανός εθνοπατέρας ο οποίος εκ πρώτης, δεύτερης, τρίτης αλλά και εκ τελικής όψεως ήτο αμφίβολλα έξυπνος, τάχα μου επαναστατημένος αλλά αδιαμφισβήτητα καραφλός. Πόσο πιο δυσοίωνα μπορεί να καταλήξει η νυχτιά σου, μιαν ανάσα πριν ο Μάρτης κλείσει ημέρες δεκατρείς; Mε το να βρεθείς εξ απροόπτου με δυο βλήματα στο σπιτικό σου... Μ’ένα παροπλισμένο βλήμα στο μπαλκόνι κι ένα απασφαλισμένο στο σαλόνι σου!
Το άτυχο, μεταναστευτικό βλήμα ίσως και να’ρθε στην Ελλάδα για μια καλύτερη ρίψη αλλά δεν τα κατάφερε. Εχάθη σαν γκέκικο σκυλί στ’αμπέλι τη στιγμή που οι σεισμολόγοι γίνονταν προφήτες και οι καταστροφολόγοι γλάστρες μαϊντανού στα περβάζια των ειδησεογραφικών παραθυρακίων. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, που εκρηγνυόταν σε έκτακτη διακαναλική σύνδεση τρανός εθνοπατέρας ο οποίος εκ πρώτης, δεύτερης, τρίτης αλλά και εκ τελικής όψεως ήτο αμφίβολλα έξυπνος, τάχα μου επαναστατημένος αλλά αδιαμφισβήτητα καραφλός. Πόσο πιο δυσοίωνα μπορεί να καταλήξει η νυχτιά σου, μιαν ανάσα πριν ο Μάρτης κλείσει ημέρες δεκατρείς; Mε το να βρεθείς εξ απροόπτου με δυο βλήματα στο σπιτικό σου... Μ’ένα παροπλισμένο βλήμα στο μπαλκόνι κι ένα απασφαλισμένο στο σαλόνι σου!
8 σχόλια:
Φιλενάδα, πάλι καλά που δεν σε πήρε το βλήμα να φύγετε σ'άλλη γη σ'άλλα μέρη που κανέναν δεν ξέρετε και κανείς δεν σας ξέρει...
Ακριβή
apo vlimata allo tpt agapiti chrisoula
stoxasmos-politikh.blogspot.com
Αν κάτσεις και το καλοσκεφτείς δε θα'ταν κι άσχημα Ακριβή...
genius chrissaki
Φιλενάδα, έγραψες !!!
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΛΕΝΤΑΡΑ ...
ΞΕΡΕΙ ΑΠΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΑΠΟ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ !!!ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ - ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ - ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ.
Αναζωογονητικά χιουμοριστικό και έξυπνα δραστικό το κείμενό σου Χρυσούλα!
Δημοσίευση σχολίου