Η απάντησή μου στο: "Ο παπάς αγύρτης Λουπασάκης ξαναχτύπησε"

Ποιος άνθρωπος δεν έχει ευγνωμοσύνη στον ιατρό που τον θεράπευσε;

 

   Αγαπητοί μου αδελφοί, 

  το παρακάτω κείμενο το γράφω ως απάντηση στο δημοσίευμα που κυκλοφόρησε σήμερα με τον ανωτέρω τίτλο. Είχα σταματήσει να συντάσσω, όμως, νιώθω ηθικό χρέος να γράψω ως μαρτυρία αυτά που εγώ η ίδια βλέπω να συμβαίνουν στον ιερό ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού όπου και μετέβην κι εγώ για πρώτη φορά πριν από 3 χρόνια με την ελπίδα της ίασης. Δεν ήμουν ιδιαιτέρως πιστή, τότε, και με απόλυτη ειλικρίνεια σας εξομολογούμαι πως είχα κι εγώ τις αμφιβολίες μου. Όμως, όταν το σώμα είναι άρρωστο και η ψυχή το ίδιο, τότε η καρδιά σε πάει τελικά εκεί που νιώθει, αυτό που λέμε, "σαν στο σπίτι της". Καταρχήν, με το που περνάς την καγκελόπορτα αυτής της εκκλησίας κολλάς. Κάτι σε τραβάει να μείνεις. Και να ξαναπάς. Και να ξαναπάς. Γιατί; Γιατί εκεί μέσα υπάρχει αγάπη. Πολλή αγάπη! Από τους διακονητές και τους προσκυνητές έως τους πατέρες. Μα, όταν αγαπιέσαι από ένα άτομο δεν το καταλαβαίνεις; Όταν μισιέσαι δεν το καταλαβαίνεις; Ξέρετε γιατί όταν κάποιος μας αγαπάει το καταλαβαίνουμε; "Διότι η αγάπη πληροφορείται", όπως έχει αναφέρει κι ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος. Όσον αφορά στον πατέρα Δημήτριο -τον κατηγορούμενο και χαρακτηριζόμενο ως "αγύρτη"- σας πληροφορώ ότι μόνο ψεύτικος δεν είναι. Απλός; Ναι. Ταπεινός; Σίγουρα. Γεμάτος αγάπη; Αδιαμφισβήτητα. Δεν έχει καμιά περιουσία, τελεί τα λειτουργικά του χρέη αμισθί και όποιος θέλει ας κάνει την έρευνά του επ' αυτού. Ούτε δέχεται χρηματικές δωρεές από υψηλά ιστάμενους, ούτε είναι χρωματισμένος πολιτικά όπως κάπου διάβασα και ανατρίχιασα -μα πώς μπορεί άλλωστε να κάνει τέτοια πράγματα, είναι ένας ΓΝΗΣΙΟΣ ιερέας, δηλαδή ένας ταγμένος στρατιώτης του Χριστού! Δεν έχει περιουσία, λοιπόν, έχει μόνο ένα ντιβάνι κι αυτό προσωρινό μιας και η θέση του εκεί προσωρινή είναι -όπως λέει- διαθέτει όμως δύο σημαντικά πράγματα: Μια ανοιχτή αγκαλιά για όλους και το βασικότερο; Τον Τίμιο Σταυρό η ιερότητα και θαυματουργικότητα του οποίου αμφισβητείται στο δημοσίευμα λες και πρόκειται για κάποιο πρόσωπο μηδαμινής πιστότητας! Κι εδώ θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι ο Τίμιος Σταυρός είναι όντως πρόσωπο, είναι ο ίδιος μας ο Χριστός, είναι ολοζώντανος και γι' αυτό κάνει τόσα θαύματα. Και πού ξέρω ότι ο θαυματουργός Τίμιος Σταυρός του παπα-Δημήτρη είναι, πράγματι, θαυματουργός; Διότι έχει κάνει και σε μένα ένα πολύ μεγάλο προσωπικό θαύμα. Μια θεραπεία σε μια πολύ ιδιαίτερη υπόθεση που είναι ανίατη επιστημονικά. Δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω πάνω σε αυτό και είναι η πρώτη φορά που το αναφέρω προς Δόξαν Θεού. Και μέλη της οικογένειάς μου βρήκαν ίαση και πολλής κόσμος που γνωρίζω. Γιατί, αγαπητοί μου, "ό,τι είναι αδύνατον για τον άνθρωπο, για τον Θεό είναι δυνατό", αυτό, δυστυχώς, δεν δύναται να κατανοήσει η πλειονότητα του κόσμου.

 Σας προσκαλώ, συνεπώς, να πάτε και να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι ποιος είναι ο πραγματικός παπα-Δημήτρης και τι φοβερό έργο επιτελείται στους Αγίους Ισιδώρους Λυκαβηττού. Και αν κάποιος είναι άπιστος ή άθεος είναι σεβαστότατο. Όμως, δεν είναι δίκαιο να εκφέρεις γνώμη, να κατακρίνεις και να καταδικάζεις μακρώθεν. Πήγαινε, δες και μετά σχημάτισε προσωπική γνώμη. Ή κατά τη θρησκεία μας, "πίστευε και μη, ερεύνα". Δεν είναι διόλου εύλογη η κρίση και η τακτική που προβάλλεται στα όσα ανάγνωσα στο εν λόγω δημοσίευμα. Για όλα αυτά και για τους χαρακτηρισμούς που διάβασα και που πραγματικά με λύπησαν θα παραθέσω το εξής: 

 Όλους θα μας κρίνει ο μόνος δίκαιος Κριτής. Τα αποτελέσματα της επιτυχίας της ανθρώπινης κρίσης είναι, άλλωστε, ορατά στην κατάσταση της κοινωνίας μας. Η μόνη δίκαιη κρίση είναι του Θεού. Κι ένα από τα γνήσια παιδιά Του είναι ο παπα-Δημήτρης Λουπασάκης ο οποίος εδώ και χρόνια πολεμάται από τον ανθρώπινο φθόνο. Να πάτε, λοιπόν, φίλοι μου... να δείτε, να θεραπευτείτε από τις ασθένειές σας (τα χιλιάδες θαύματα του Τιμίου Σταυρού είναι καταχωρημένα και διαπιστευμένα με ιατρικές εξετάσεις και γνωματεύσεις προ και μετά ασθενείας), να θεραπευτούν τα παιδιά σας, οι γονείς σας, να δείτε τον άνθρωπό σας τον οποίον οι γιατροί θεωρούσαν ξεγραμμένο να παίρνει ζωή και ύστερα, αν έχετε ακόμα τη διάθεση να κατηγορήσετε, κάντε το με ό,τι έχετε. Αλλά πριν από αυτό εξετάστε τον εαυτό σας ως προς το εξής: "φόβο Θεού έχετε;"

 

 


 


posted under | 0 Comments

Δεν είμαστε ανίκητοι, απλά έχουμε τον Θεό μαζί μας!



Η πίστη του καθενός είναι μια υπόθεση πολύ προσωπική καθώς βρίσκεται εντός του, φυλαγμένη στην ψυχή του μαζί με όλες τις μύχιες μικροψηφίδες που την αποτελούν (όπως οι αρετές, το ήθος κοκ). Μιλάμε, δηλαδή, για πράγματα που δε φαίνονται αν δεν εκφραστούν, εκτός και αν οι καιροί το απαιτήσουν, καλή ώρα. 

 Ας εμμείνουμε λιγάκι στην πίστη ή ακόμα πιο συγκεκριμένα στην πίστη που οφείλουμε να έχουμε στο Θεό ως Έλληνες και δη, βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Κι εδώ σας παρακαλώ να μη σταματήσετε να διαβάζετε, μας αφορά όλους. Συνεχίστε, λοιπόν και αναρωτηθείτε: Έχουμε άραγε έστω κι έναν μικρό κόκκο στην καρδιά μας απ’ αυτό που πια ορισμένοι ονομάζουν "χριστιανική πεποίθηση"; Και, αλήθεια, αυτοί που έχουν πίστη, λέτε να την είχαν από πάντα και αν όχι πώς την κατέκτησαν ύστερα; Κι αν ένας άνθρωπος δεν έχει πίστη τώρα αυτό πάει να πει ότι σε όλη τη ζωή του θα παραμείνει άπιστος ή άθεος ή αγνωστικιστής ή πείτε το όπως θέλετε γιατί έχουν γίνει πολύ της μόδας τελευταία και διάφοροι άλλοι χαρακτηρισμοί οι οποίοι χρησιμοποιούνται από πλήθος κόσμου οι οποίοι δηλώνουν μεν άθεοι αλλά, παρά ταύτα, αυτοχαρακτηρίζονται: «ειρηνιστές», «αλτρουϊστές» έως και «φιλόζωοι έως θάνατον».
 Μα, είναι δυνατόν, φίλοι μου, να είσαι ειρηνιστής και να γυρνάς την πλάτη στην μόνη θρησκεία που η ειρήνη είναι το βασικό γνώρισμά της μαζί με την αγάπη; Και σας μιλώ για την καλή ειρήνη, για  εκείνη που γίνεται με καλό σκοπό και συνάπτει τους ανθρώπους με τον Θεό. Γιατί ειρήνη έχουν μεταξύ τους και οι ληστές, αλλά για την καταστροφή των υπολοίπων. Η ειρήνη αυτή δεν είναι αρετή. Η πραγματική ειρήνη ενώνει τους ανθρώπους μεταξύ τους και τελικά, με τον Θεό. Αν στο ίδιο σπίτι δύο έχουν ειρήνη μεταξύ τους, θα πουν στο βουνό «Μετακινήσου!» και αυτό θα μετακινηθεί. Ούτε είναι ειρηνιστής εκείνος που ξεκινά πολέμους, σκοτώνει αθώες ψυχές, βασανίζει ευπαθείς ομάδες, βιάζει γυναικόπαιδα αλλά δε βλάπτει μόνο τους «δικούς» του. Είναι δυνατόν να δηλώνεις  αλτρουϊστής μα να μην υπάρχει μέσα σου ίχνος αυτοθυσίας, αλληλεγγύης και αγάπης για την πατρίδα σου, για τους συμπατριώτες σου; Δεν μπορούμε να λέμε: «Αγαπήστε όλες τις θρησκείες, σώστε όλους του λαούς, δώστε ειρήνη και αγάπη σε όλον τον κόσμο.» και να αφήνουμε απ’ έξω μόνο έναν λαό: τους Έλληνες και να καταστρέφουμε μόνο μια θρησκεία: την Ορθόδοξη Χριστιανική. Μα γιατί να συμβαίνει αυτή η διάκριση αφού όλοι μπορούμε να σωθούμε, αφού όλοι χωράμε στην αγκαλιά του Θεού; Γιατί στου ανθρώπου την αγκαλιά που δεν έχει την αγάπη μέσα του, δηλαδή τον Θεό, ως φαίνεται δε χωράει ουδής. Ή μήπως δεν πλανιέσαι αν νομίζεις ότι έχεις αγάπη μέσα σου  γιατί είσαι φιλόζωος αλλά ταυτόχρονα δεν έχεις αγάπη για το συνάνθρωπό σου, τους γονείς σου, τα αδέλφια σου; Η αγάπη, αν υπάρχει, υπάρχει για όλους και δεν έχει κατεύθυνση προς ένα μόνο είδος. Δε γίνεται να αγκαλιάζεις το φίδι και να κλωτσάς το παιδί σου. Για να μην πω την λέξη αμαρτία, θα πω ότι όλα τα παραπάνω είναι, το λιγότερο, κοροϊδία. Μα η Δύναμη αυτή που μας κοιτά ακούραστα από ψηλά και μας χαρίζει τα πάντα αφειδώς δεν κοροϊδεύεται. Δεν υπάρχουν άνθρωποι με την ικανότητα να αγαπήσουν πραγματικά χωρίς να έχουν αποδεχτεί εν τέλει τον Χριστό μέσα τους. Είτε η καρδιά τους πιστεύει πλην όμως δεν το γνωρίζει ακόμα το μυαλό τους, είτε κάνουν το καλό για να μας παραπλανούν όπως ακριβώς γίνονται και κάποιες τεράστιες ελεημοσύνες και φιλανθρωπίες από ανθρώπους με μέγιστη κοινωνική δύναμη μεν αλλά φορτωμένους με σωρείες εγκλημάτων δε, έτσι για βιτρίνα... για να «ασβεστώνουν», που λέμε, επιφανειακά το βρώμικο, κατ’ ουσίαν, ποιόν τους.

 Και για να γυρίσω λίγο πίσω απαντώντας στα πρωταρχικά ερωτήματα: Όχι, δεν είναι αυτονόητο ότι, κάποιος άνθρωπος που πιστεύει τώρα, πίστευε και παλαιότερα αλλά και το αντίθετο: Κάποιος που δηλώνει άθεος τώρα μπορεί αργότερα να πιστέψει στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος ήταν φοβερός πολέμιος των Χριστιανών, τους κυνηγούσε με μένος και μάλιστα με μεγάλη χαρά διευκόλυνε όσους λιθοβολούσαν τους Χριστιανούς κρατώντας τα πανωφόρια τους. Κι όμως, εν συνεχεία, μεταμορφώθηκε σε έναν από τους πιο στιβαρούς πυλώνες της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας υπηρετώντας με αστείρευτη πίστη το Θεό. 
 Όμως, για να μπει και να κουρνιάσει ο καλός Θεός μέσα μας χρειάζεται να το θελήσουμε εμείς η ίδιοι και να Τον φωνάξουμε κοντά μας, καθώς ο Ίδιος μας έχει δώσει την ελεύθερη βούληση. Γιατί Εκείνος δεν παίρνει με βία την αγάπη μας, όπως κάνουμε εμείς οι άνθρωποι, αλλά έρχεται σε εμάς εφόσον Του το ζητήσουμε αυτοβούλως. Στέκεται πάντα δίπλα μας γλυκά και υπομονετικά και περιμένει να τον καλέσουμε. Δεν είναι τυχαία τα αδιάλειπτα καλέσματα που παίρνουμε από τη χάρη Του, απλά τα μάτια μας είναι πολύ κλειστά από τις ασχήμιες της καθημερινότητας για να τα δούμε και οι καρδιές πολύ πωρωμένες για να αισθανθούμε παρουσία Του. Γι’ αυτό είναι μεγάλη τύχη κι ευλογία να μεγαλώνει ένα παιδί σε μια οικογένεια όπου η θρησκεία, η αγάπη, ο Χριστός, η Εκκλησία και τα Θεία Μυστήρια δεν θα γίνουν ποτέ λέξεις άγνωστες στ’ αφτιά του. Γιατί συνήθως αυτό που δεν καταλαβαίνουμε λοιδορούμε και σε αυτό που δεν γνωρίζουμε εναντιωνόμαστε.
 Σε αυτό το σημείο, οφείλω να ομολογήσω ότι κι εγώ η ίδια, σε μικρότερη ηλικία, δεν ασχολούμουν ιδιαίτερα με τη θρησκεία και τύγχανε να  λοιδορώ τα Θεία κάποιες φορές από ημιμάθεια  όπως πολλοί κάνουν τις μέρες τούτες. Τα τελευταία έτη, βεβαίως, αναθεώρησα. Μέσα από πολλές δυσκολίες με τις οποίες ήλθα αντιμέτωπη στην καθημερινότητά μου στους πλέον σημαντικούς τομείς του βίου μου -όπως της υγείας, της ψυχολογίας, των επαγγελματικών, της οικογένειας- αναγκάστηκα να βρεθώ, κάποια στιγμή, αντιμέτωπη με την εαυτό μου. Εκεί απελπίστηκα, σιώπησε το μυαλό μου και ως δια μαγείας ξεκίνησα να αφουγκράζομαι τα όσα μου συνέβησαν με την καρδιά μου. Και τότε προσευχήθηκα. Με δάκρυα. Κι από τότε το κάνω όσο συχνότερα μπορώ. Έτσι άνοιξαν επιτέλους τα μάτια μου και επιτέλους είδα τις ευλογίες και τα αδιάλειπτα θαύματα που έκανε για μένα ο Θεός και που ποτέ πριν δεν είχα αντιληφθεί. Εξομολογήθηκα για πρώτη φορά και κοινώνησα. Και κάθε φορά που έλεγα μια μικρή προσευχούλα, άναβα ένα κεράκι, έδινα κάτι μικρό σε κάποιον που το είχε ανάγκη, κάθε φορά που απλά έλεγα ένα «καλημέρα» στον Χριστούλη κι ένα «Δόξα τω Θεώ» έβλεπα πως όλα πήγαιναν υπέροχα στη μέρα μου. Άρχισα να φοβάμαι λιγότερο το θάνατο και ν’ αγαπώ με λιγότερη ζήλεια και χωρίς πολλά ανταλλάγματα. Ανέβαζα πού και πού καμιά ανάρτηση για τους Άγιούς μας στο φατσοβιβλίο μου. Και όταν μιλούσα για το Θεό έβλεπα ότι αρκετοί ενοχλούνταν λες και το όνομά Του και μόνο τους εξόργιζε. Από διάφορους χαρακτηρίστηκα θρησκόληπτη, και άλλοι αναρωτήθηκαν πώς άλλαξα κι έγινα έτσι «θεούσα», όμως, ευτυχώς δεν είμαι τίποτα από τα δύο. Απλά είδα θαύματα να συμβαίνουν στη ζωή μου και στις ζωές άλλων. Είδα πώς αλλάζουν όλα σε μια στιγμή, είδα ανάπηρους να σηκώνονται και να περπατούν κι ένα δικό μου αθεράπευτο αυτοάνοσο  να εξαλείφεται με το που σταυρώθηκα με τον Τίμιο Σταυρό στο ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού. Και μπορώ πλέον να ομολογήσω με απόλυτη τιμή πως είμαι Χριστιανή Ορθόδοξη και Ελληνίδα. Και πως περιμένω με ανυπομονεσία να με αξιώσει ο Χριστός να κοινωνήσω ξανά το Σώμα και το Αίμα Του γνωρίζοντας ότι από το Ιερό Ποτήριο ο μόνος (Υ)ιός που θα κολλήσω θα είναι ο Υιός του Θεού. Θαύματα γίνονται αδιάλειπτα γιατί μόνο με αυτά θα πιστέψει ξανά ο κόσμος. Θαύμα είναι και το πώς μια χούφτα Έλληνες νικάνε πάντα αναρίθμητους εχθρούς! Όχι φυσικά γιατί είμαστε ανίκητοι αλλά γιατί ο Θεός είναι μαζί μας!

posted under | 0 Comments

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ


  Η πρότασή μου για τη νέα εκπαιδευτική σεζόν. Οι γνώσεις είναι δύναμη. Ξεκινάμε, λοιπόν, με την εκμάθηση μιας γλώσσας που έχει αρχίσει να μπαίνει δυνατά στις ζωές μας. Ιδιαίτερα μαθήματα από τους καλύτερους, μεταφράσεις και συνεδρίες εκ του σύνεγγυς ή και μέσω διαδικτύου (skype). Προσφορές και εκπτώσεις. Το μάθημα γνωριμίας δωρεάν. Η σωστή εκμάθηση και οι γερές βάσεις είναι εγγύηση! Καλό ξεκίνημα!

posted under | 0 Comments

Η μέρα που γιορτάζει ο κόσμος σου

"Μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να δει σωστά – την ουσία δεν μπορούν να τη δουν τα μάτια"


 Σήμερα γιορτάζει ο κόσμος μου. Ένας κόσμος μικροσκοπικός, μα συνάμα τόσο σπουδαίος, όπως ο πλανήτης του μικρού Πρίγκιπα. Ένας κόσμος πάνω στον οποίον έχει ανθίσει ένα  υπερήφανο και μοναδικό σε ομορφιά, τριαντάφυλλο. Όλα όσα υπάρχουν στον πλανήτη αυτόν είναι τόσο δυσεύρετα, όμως περικλείουν όλα αυτά που, από παιδί, αποζητούσα: Αγάπη, ευσπλαχνία, τρυφερότητα, έρωτα, ελπίδα, πίση. Αχ πίστη μου, μια που σ' ανέφερα, άκου αυτό...
 Το τριαντάφυλλό μου έγινε σήμερα 25 ετών. Το αγαπώ όσο τίποτ' άλλο. Ζω γι' αυτό. Το ποτίζω κάθε μέρα, αλλά κάποιες φορές, ίσως, περισσότερο απ' όσο θα 'πρεπε και τότε τα φυλλαράκια του πέφτουν από τις άκρες του τρυφερού βλαστού του, στροβιλίζονται και στιβάζονται άτακτα πάνω στο χώμα. Άλλες φορές, όταν το νεράκι είναι λιγότερο, ο μίσχος του λυγάει εξασθενημένος. Συχνά χαϊδεύω τα μεταξένια ροδοπέταλά του, όμως σε ορισμένες περιστάσεις η δύναμή μου με εγκαταλείπει και το άγγιγμά μου είναι τόσο απαλό που δεν το αισθάνεται... Τότε μαραζώνει. 
 Άλλοτε, πάλι, το άγγιγμά μου είναι τόσο δυνατό που το καημένο πονάει κι αμέσως, μου απομακρύνεται. Μακάρι να μπορούσα να περιποιηθώ τέλεια  το μοναδικό λουλούδι μου. Μακάρι να γνώριζα πώς! Δεν είχα ποτέ άλλοτε το δικό μου κόσμο, ούτε αγάπη για να την ποτίσω και να ανθίσει για χάρη μου. Άκου με, πίστη, λοιπόν και μη με εγκαταλείπεις. Σήμερα γιορτάζει ο κόσμος μου. Πλανιέται η αγάπη. Αχ αγάπη μου, μια που σ' ανέφερα, άκου αυτό...
 Σε ευχαριστώ που πέταξες ανθούς για μένα, τριαντάφυλλό μου. Εύχομαι να θελήσεις να γείρεις στον ώμο μου κι εγώ θα αποτινάξω κάθε κακό για να νιώσεις ασφάλεια και γαλήνη. Σήμερα έχεις γενέθλια μοναδικό μου λουλούδι. Σου χαρίζω τα μικρά κομματάκια μου που κόπηκαν σε μικρότερα, όταν σε μάρανα, για να τα ενώσεις. Λένε "σ' αγαπώ". 
 Σήμερα γιορτάζει ο κόσμος μου. Τον ευχαριστώ που με περικλείει και που μπορώ να υπάρχω σ' αυτόν.

Χρόνια πολλά τριάνταφυλλό μου!

"HILO": Μια αφυπνιστική ταινία κινουμένων σχεδίων... έρχεται σύντομα!

"Hilo" (μτφ "Νήμα")

     Μια επίκαιρη ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους μόνο για μεγάλους.

 Κείμενα: Χρυσούλα Μολογιάννη
Σκηνοθεσία: Γιάννης Τσιτσώνης
Μουσική: Ραλλία Χρηστίδου


Δείτε το teaser trailer:

                                      

 Σε μια εποχή που η αξιοπρεπής επιβίωση και η ανθρωπιά δοκιμάζονται σε παγκόσμιο επίπεδο υπό τα πυρά ενός ψυχρού οικονομικού πολέμου, τρεις νέοι άνθρωποι που προβληματίζονται στέλνουν μήνυμα αλληλεγγύης συμπράττοντας στη δημιουργία μιας αφυπνιστικής ταινίας κινουμένων σχεδίων μόνο για μεγάλους.


Υπόθεση Ταινίας:
Ένα 14χρονο αγροτόπαιδο της Ισπανικής επαρχίας του 1930 είναι ο ήρωας αυτής της ιστορίας. Ο Ισπανοεβραίος Ααρών ήταν ένα χαρισματικό αγόρι που βίωσε από πολύ νωρίς την οικογενειακή απώλεια, τη φτώχεια και το ξέσπασμα μιας ιστορικής επανάστασης στην πατρίδα του. Εν μέσω κοινωνικού χάους και σε καιρούς που οι καταπιεσμένοι εργάτες και αγρότες της Ισπανίας πολεμούσαν μέχρις εσχάτων για να εξοβελίσουν τους στρατούς φιλόδοξων ηγετών από τη γη τους, αυτό που τελικά άλλαξε ολάκερη τη ζωή του μικρού Ααρών ήταν ένα επαναστατικό σύνθημα που ο ίδιος έγραψε θαρραλέα στην επιφάνεια κάποιου τοίχου κατά τη διάρκεια μιας σκληρής οδομαχίας μεταξύ Ισπανών πατριωτών και φασιστών…

"ΜΠΡΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΜΗΧΑΝΗ ΠΟΥ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ, Η ΣΙΩΠΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ."

Ο κεντρικός χαρακτήρας του έργου και η αλληγορία του:
Ένα ορφανό αγόρι είναι εκείνο που βιώνει την οικονομική εξαθλίωση, την κοινωνική κρίση και τη φασιστική βία στις μέρες του ξεσπάσματος του Ισπανικού Εμφυλίου. Το μικρό φως, ο λύχνος της ελπίδας, δηλαδή, μέσα στο σκοτάδι της απανθρωπιάς, δεν είναι παρά ένα παιδί. Tο νεαρό της ηλικίας του όμως δεν κάνει τον χαρακτήρα του έργου λιγότερο σοφό ή ικανό... τουναντίον. Άλλωστε αν εμείς οι μεγάλοι θέλουμε να προστατεύσουμε στο μέλλον τα παιδιά μας και τα παιδιά όλου το κόσμου, τότε πρέπει να μάθουμε απ' αυτά. Συνάμα, πίσω από το πρόσωπο του μικρού-μεγάλου ήρωα κρύβεται κάθε άνθρωπος που με τα- ήσυχα πλην ισχυρά- πνευματικά όπλα του δίνει τεράστιους, ιστορικούς αγώνες αλλά και μικρούς, καθημερινούς, ώστε να ζήσει μια καλύτερη ζωή.


Ιστοσελίδα ταινίας: http://www.hilothemovie.uk/ 

posted under | 3 Comments

"Μικροί" άνδρες, "μικρά"... λόγια


"Η απανθρωπιά του ανθρώπου προς άνθρωπο δεν είναι η τελευταία λέξη.
Η αλήθεια βρίσκεται βαθύτερα. Βρίσκεται στην οικονομική σκλαβιά, στην άγρια πάλη
για ένα ψίχουλο που έχει μετατρέψει την ανθρωπότητα σε λύκους και σε πρόβατα." (Αλεξάντερ Μπέρκμαν)



 Το σχέδιο της Γερμανίας για κατάληψη της Ελλάδος γνωστοποιήθηκε επίσημα το 1940 με την έκδοση των κατά σειρά "Νο 18 & 20 Οδηγιών Επιχειρήσεων" του Χίτλερ που καθόριζαν την επιχείρηση "Μαρίτα" μιας πολεμικής εκστρατείας, δηλαδή, κατά της Ηπειρωτικής Ελλάδος και των νησιών του Αιγαίου. Οι Γερμανοί επιτέθηκαν αρχικά στις ελληνικές θέσεις στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη κι έτσι ο Ελληνογερμανικός πόλεμος ξεκίνησε στις 6 Απριλίου 1941... αλλά ως φαίνεται δεν τελείωσε ποτέ.

Αθήνα, Φλεβάρης 2015

 Δεν μπορώ να γνωρίζω πότε ακριβώς και ποιος θα είναι ο γενναίος που θα σώσει την ένδοξη ιστορία των Ελλήνων και που θα μας τραβήξει από το βαθύ πηγάδι του σκοταδισμού, της τρομοκρατίας και της χρεοκοπίας, ήτοι, του ύψιστου φόβου  αυτού του αδιάκοπου οικονομικού πολέμου. Περαιτέρω, δεν μπορώ να γνωρίζω αν ο γενναίος είναι ένας, αν είναι πολλοί ή αν είμαστε όλοι μας! Αυτό που γνωρίζω όμως είναι πως κάποιοι πρόγονοί μας έχουν βιώσει, αν είναι δυνατόν, ακόμα μεγαλύτερες δυσμένειες από τις σημερινές. Πριν από 75 έτη και κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο την υπερφιλόδοξη Γερμανία αλλά και την Ιταλία, τη Βουλγαρία και την Αλβανία. Και για τους κακεντρεχείς ή τους ανθέλληνες που θα σχολιάσουν πως "ο ελληνικός λαός δεν ήταν πως διέθετε ψυχή, απλά δεν είχε άλλη επιλογή παρά να αγωνισθεί" να υπενθυμήσω πως η Ελλάδα και τότε ήταν πολύ κατώτερη σε πολεμικό εξοπλισμό, εφόδια, τρόφιμα και φυσικά σε οικονομική ισχύ. Εντούτοις, οι Έλληνες αντιστάθηκαν για 219 μέρες ενώ η ισχυρότατη Γαλλία μόνο για 43, το Βέλγιο αντιστάθηκε για 18 μέρες, η Ολλανδία 4 ημέρες ενώ η Δανία παραδόθηκε αμέσως. Για το Δανό βασιλιά, μάλιστα, αξίζει να σημειώσω, πως σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε έως και το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή του Χίτλερ που έφερε την αίτηση του δικτάτωρα για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων στη χώρα του! 
 Ανιλαμβανόμαστε πολύ καλά, λοιπόν, πως άλλο πράγμα είναι το ξύπνημα του ενστίκτου της προσωπικής επιβίωσης, άλλο το "φοβάμαι και γίνομαι μαλιστάνθρωπος" και άλλο το "μάχομαι και αντιστέκομαι μέχρι τελευταίας ρανίδος κατά συνείδηση, όχι για να σώσω το τομάρι μου αλλά τον λαό μου". Και για να μιλήσουμε με νούμερα, έτσι όπως έχουν καταγραφεί στα αιματηρά κιτάπια της ιστορίας μας, αξίζει να παρατηρήσουμε τις συνολικές απώλειες σε ποσοστό επί των πληθυσμών κατά τη διετία 1940-41:

  1. Ελλάς: 10%
  2. Ολλανδία: 2,2%
  3. Γαλλία: 2%
  4. Βέλγιο: 1,5%

 Εν κατακλείδι, αυτή η πατημασιά περιστεριού στο χάρτη με τ' όνομα Ελλάς, δίχως μέσα και αρωγή, αλλά με διαρκή παρακώληση και δολιοφθορές από "επιτήδειους, ουδέτερους φίλους" αντιστάθηκε προτάσσοντας το στήθος της στο θηρίο χάνοντας το 10% του πληθυσμού της (περίπου 750000)...

 Θα μου πείτε "όλα αυτά τα πράξαμε στον προηγούμενο πόλεμο, σήμερα ποιοι είμαστε;"

 Σήμερα είμαστε λαμόγια, αφερέγγυοι, επαίσχυντοι, μπαταχτσήδες χωρίς πιστοληπτική ικανότητα. Είμαστε τεμπέληδες και ας δουλεύουμε περισσότερες ώρες από οποιονδήποτε άλλον μέσο εργαζόμενο στην Ευρώπη - ακόμα περισσότερο και από τους εργασιομανείς Αμερικανούς- σύμφωνα με έρευνες του ΟΟΣΑ. Φοροδιαφεύγουμε, ενώ έχουμε ξεπουλήσει τα νοικοκυριά μας για να αντεπεξέλθουμε στις καταβολές των γνωστών χαρατσιών. Πηδάμε από παράθυρα γιατί είμαστε άψυχοι και διεφθαρμένοι. Μας ζητάται να μειώσουμε τους μισθούς την ώρα που ο μέσος όρος μισθού στη χώρα μας είναι 25.467 δολάρια (και με δυσανάλογα ακριβό κόστος διαβίωσης) ενώ στη Γερμανία το ποσό αυτό φτάνει τα 45.287 δολάρια.

Για όλα τα παραπάνω, λοιπόν, εμείς οι Έλληνες είμαστε, προφανώς, απλά αυτό που λένε οι Γερμανοί χρυσοκράτορες ότι είμαστε... Αξιολύπητοι! Μιας και μόνο ο δικός τους λόγος είναι ένα αδιαμφισβήτητο και αδιάφθορο συμβόλαιο.



"Λυπάμαι τους Έλληνες." - Β. Σόιμπλε


 Είναι το λιγότερο υποκριτικό να σε βρίζουν εφημερίδες που λίγο αργότερα αγοράζουν ελληνικά ομόλογα και να σε κατακρίνουν λαοί  που το δικό τους χρέος κακού πολέμου είναι διπλάσιο από το δικό μας. Μετά ταυτά, βεβαίως, δικαιούμαστε να κάνουμε κι εμείς μια σύγκριση μεταξύ των Γερμανών του τότε και των Γερμανών του τώρα. Διαβάστε, λοιπόν, παρακάτω τι είχε πει για τους Έλληνες κατά τον Β' Π.Π ο ίδιος ο Χίτλερ:


"Χάριν της ιστορικής αλήθειας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, εξ' όλων των αντιπάλων, πολέμησαν με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς το θάνατο..." 
Α. Χίτλερ, 4/5/1941 (Δήλωση στο Ράιχσταγκ)


 Και για να μην παρεξηγούμαι, δίχως να τίθεμαι υπέρ κανενός ναζιστικού καθεστώτος- αλλά συμπεραίνω έχοντας μελετήσει τις πολιτικές τακτικές μεγάλων αρχηγών- ο ισχυρός ηγέτης δύναται να παραδεχθεί ακόμα και τον χειρότερο εχθρό του. Ο ευφυής ιεροφάντης της πολιτικής δεν υποτιμά ποτέ κανέναν από αντίδραση και ψυχικό μένος. Εν αντιθέσει, "μικροί" άνδρες, "μικρά" λόγια!


* Ευχαριστώ το TROMAKTIKO για την αναδημοσίευση

Το δέντρο της αλληλεγγύης φύεται στην πλατεία Συντάγματος

Φωτογραφία τραβημένη από τη συντάκτρια την 13η Ιούνη 2014, στις 16:00 μμ
Παρατηρήστε προσεχτικά τον κορμό του δέντρου που φαίνεται σα να είναι δεμένο σε δυο κόμπους. Ο κάτω κόμπος του μοιάζει με ανθρώπινη αγκαλιά ενώ ο ψηλός κόμπος με δυο χέρια ενωμένα. Απίστευτο μήνυμα ανθρωπιάς κι αλληλεγγύης από τη μητέρα φύση. Το δέντρο αυτό μάλιστα, που σίγουρα θα έχετε προσπεράσει δίχως να του δώσετε ιδιαίτερη σημασία, δεσπόζει στην πλατεία Συντάγματος... 

Αναδημοσιευμένο και από το TROMAKTIKO! 

posted under | 0 Comments
Παλαιότερες αναρτήσεις

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ
Ιδιαίτερα μαθήματα Ισπανικής γλώσσας και πολιτισμού. Συνεδρίες και από το διαδίκτυο (skype). Μεταφράσεις. Το πρώτο μάθημα δωρεάν. Εκπτώσεις & προσφορές!
Copyright © 2007. Από το Blogger.

Πολιτισμός Πολίτης

Πολιτισμός Πολίτης
Πολιτιστικό ηλεκτρονικό περιοδικό των Εκδόσεων Περίπλους

Το τέρας των ειδήσεων

Το τέρας των ειδήσεων
www.newsbeast.gr

Περί φίλου και... φτερού

Περί φίλου και... φτερού
Συντάκτρια: Χρυσούλα Μολογιάννη. E-mail: mologianni@gmail.com

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

Παρακάτω αναφέρονται όλα τα εκδομένα βιβλία, τα σενάρια ταινιών, οι στίχοι και τα ποιήματα της Χρυσούλας Μολογιάννη

Recent Comments