Ποιος άνθρωπος δεν έχει ευγνωμοσύνη στον ιατρό που τον θεράπευσε;

   Αγαπητοί μου αδελφοί, 

  το παρακάτω κείμενο το γράφω ως απάντηση στο δημοσίευμα που κυκλοφόρησε σήμερα με τον ανωτέρω τίτλο. Είχα σταματήσει να συντάσσω, όμως, νιώθω ηθικό χρέος να γράψω ως μαρτυρία αυτά που εγώ η ίδια βλέπω να συμβαίνουν στον ιερό ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού όπου και μετέβην κι εγώ για πρώτη φορά πριν από 3 χρόνια με την ελπίδα της ίασης. Δεν ήμουν ιδιαιτέρως πιστή, τότε, και με απόλυτη ειλικρίνεια σας εξομολογούμαι πως είχα κι εγώ τις αμφιβολίες μου. Όμως, όταν το σώμα είναι άρρωστο και η ψυχή το ίδιο, τότε η καρδιά σε πάει τελικά εκεί που νιώθει, αυτό που λέμε, "σαν στο σπίτι της". Καταρχήν, με το που περνάς την καγκελόπορτα αυτής της εκκλησίας κολλάς. Κάτι σε τραβάει να μείνεις. Και να ξαναπάς. Και να ξαναπάς. Γιατί; Γιατί εκεί μέσα υπάρχει αγάπη. Πολλή αγάπη! Από τους διακονητές και τους προσκυνητές έως τους πατέρες. Μα, όταν αγαπιέσαι από ένα άτομο δεν το καταλαβαίνεις; Όταν μισιέσαι δεν το καταλαβαίνεις; Ξέρετε γιατί όταν κάποιος μας αγαπάει το καταλαβαίνουμε; "Διότι η αγάπη πληροφορείται", όπως έχει αναφέρει κι ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος. Όσον αφορά στον πατέρα Δημήτριο -τον κατηγορούμενο και χαρακτηριζόμενο ως "αγύρτη"- σας πληροφορώ ότι μόνο ψεύτικος δεν είναι. Απλός; Ναι. Ταπεινός; Σίγουρα. Γεμάτος αγάπη; Αδιαμφισβήτητα. Δεν έχει καμιά περιουσία, τελεί τα λειτουργικά του χρέη αμισθί και όποιος θέλει ας κάνει την έρευνά του επ' αυτού. Ούτε δέχεται χρηματικές δωρεές από υψηλά ιστάμενους, ούτε είναι χρωματισμένος πολιτικά όπως κάπου διάβασα και ανατρίχιασα -μα πώς μπορεί άλλωστε να κάνει τέτοια πράγματα, είναι ένας ΓΝΗΣΙΟΣ ιερέας, δηλαδή ένας ταγμένος στρατιώτης του Χριστού! Δεν έχει περιουσία, λοιπόν, έχει μόνο ένα ντιβάνι κι αυτό προσωρινό μιας και η θέση του εκεί προσωρινή είναι -όπως λέει- διαθέτει όμως δύο σημαντικά πράγματα: Μια ανοιχτή αγκαλιά για όλους και το βασικότερο; Τον Τίμιο Σταυρό η ιερότητα και θαυματουργικότητα του οποίου αμφισβητείται στο δημοσίευμα λες και πρόκειται για κάποιο πρόσωπο μηδαμινής πιστότητας! Κι εδώ θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι ο Τίμιος Σταυρός είναι όντως πρόσωπο, είναι ο ίδιος μας ο Χριστός, είναι ολοζώντανος και γι' αυτό κάνει τόσα θαύματα. Και πού ξέρω ότι ο θαυματουργός Τίμιος Σταυρός του παπα-Δημήτρη είναι, πράγματι, θαυματουργός; Διότι έχει κάνει και σε μένα ένα πολύ μεγάλο προσωπικό θαύμα. Μια θεραπεία σε μια πολύ ιδιαίτερη υπόθεση που είναι ανίατη επιστημονικά. Δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω πάνω σε αυτό και είναι η πρώτη φορά που το αναφέρω προς Δόξαν Θεού. Και μέλη της οικογένειάς μου βρήκαν ίαση και πολλής κόσμος που γνωρίζω. Γιατί, αγαπητοί μου, "ό,τι είναι αδύνατον για τον άνθρωπο, για τον Θεό είναι δυνατό", αυτό, δυστυχώς, δεν δύναται να κατανοήσει η πλειονότητα του κόσμου.

 Σας προσκαλώ, συνεπώς, να πάτε και να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι ποιος είναι ο πραγματικός παπα-Δημήτρης και τι φοβερό έργο επιτελείται στους Αγίους Ισιδώρους Λυκαβηττού. Και αν κάποιος είναι άπιστος ή άθεος είναι σεβαστότατο. Όμως, δεν είναι δίκαιο να εκφέρεις γνώμη, να κατακρίνεις και να καταδικάζεις μακρώθεν. Πήγαινε, δες και μετά σχημάτισε προσωπική γνώμη. Ή κατά τη θρησκεία μας, "πίστευε και μη, ερεύνα". Δεν είναι διόλου εύλογη η κρίση και η τακτική που προβάλλεται στα όσα ανάγνωσα στο εν λόγω δημοσίευμα. Για όλα αυτά και για τους χαρακτηρισμούς που διάβασα και που πραγματικά με λύπησαν θα παραθέσω το εξής: 

 Όλους θα μας κρίνει ο μόνος δίκαιος Κριτής. Τα αποτελέσματα της επιτυχίας της ανθρώπινης κρίσης είναι, άλλωστε, ορατά στην κατάσταση της κοινωνίας μας. Η μόνη δίκαιη κρίση είναι του Θεού. Κι ένα από τα γνήσια παιδιά Του είναι ο παπα-Δημήτρης Λουπασάκης ο οποίος εδώ και χρόνια πολεμάται από τον ανθρώπινο φθόνο. Να πάτε, λοιπόν, φίλοι μου... να δείτε, να θεραπευτείτε από τις ασθένειές σας (τα χιλιάδες θαύματα του Τιμίου Σταυρού είναι καταχωρημένα και διαπιστευμένα με ιατρικές εξετάσεις και γνωματεύσεις προ και μετά ασθενείας), να θεραπευτούν τα παιδιά σας, οι γονείς σας, να δείτε τον άνθρωπό σας τον οποίον οι γιατροί θεωρούσαν ξεγραμμένο να παίρνει ζωή και ύστερα, αν έχετε ακόμα τη διάθεση να κατηγορήσετε, κάντε το με ό,τι έχετε. Αλλά πριν από αυτό εξετάστε τον εαυτό σας ως προς το εξής: "φόβο Θεού έχετε;"