"Αμερικανάκια" είμαστε;
Πού να ήξεραν οι Έλληνες τότε...
Τόπoς: Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών (Κ.Α.Α.)
Χρονική τοποθέτηση: Χειμώνας 1974
Ἡ εὐνομία καί ἡ ἀνεξαρτησία τίς ὁποῖες ἐγγυάτο ἡ μεταχουντική δημοκρατία ἒπεισαν τούς ξενιτεμένους γραικούς νά μεταβοῡν στήν Ἐλλάδα λίγο μετά τήν πτώση τῆς δικτατορίας γιά νά ζήσουν ἐν εἰρήνη τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς τους. Ὃσοι ἐπέστρεψαν ἀεροπορικῶς στήν Ἀθήνα ἀπό τίς Η.Π.Α ἔκλαψαν γοερά ἀπό τή χαρά τους, ὁ ἓνας στόν ὧμο τοῦ ἄλλου, καθώς οἱ σόλες τῶν σουέτ, τύπου “Ὃξφορντ”, ὑποδημάτων τους πρωτοπάτησαν τή λευτερωμένη πάτρια ἄσφαλτο. Οἱ παλιννοστοῦντες Ἓλληνες, μέ βαρειές ἀναμνήσεις, στραβά καβουράκια καί βαμβακερά ζιβάγκο σήκωναν ψηλά τούς πυρόξανθους ἀπόγονούς τους κι ἒσφιγγαν ἀπ’τή μέση τίς ἀλλοδαπές γυναῖκες τους μέ τίς πυκνές φακίδες καί τίς ἀσφυκτικά ζωσμένες μπακλαβαδωτές καπαρντίνες. Ναί, ὁ ἐπαναπατρισμός τῶν Ἑλλήνων προσφύγων στόν Κρατικό Ἀερολιμένα Ἀθηνῶν (Κ.Α.Α.) ἦταν μιά στιγμή ἱστορική. Οἱ, κουρασμένοι ἀπ’τό μακρινό ταξίδι, ἀντρικοί σβέρκοι μύριζαν νότες δυνατῆς, ξενόφερτης κολόνιας ἐνῶ ὁ ἀθηναϊκός ἀερολιμένας ἒσταζε ὁλάκερος ἀπό ἀδιάντροπα δάκρυα ἐθνικής ὑπερηφάνειας.
Οἱ νεοφερμένοι πατριώτες εἶχαν κουβαλήσῃ μαζί τους λογῆς λογῆς σαβοῦρες καί φτηνές ἡλεκτρικές πραμάτειες ἐξ Ἀμερικῆς, βυζανιάρικα ζωντόβολα κι ἀσπρουλιάρες γκαστρωμένες πού χαμογελοῦσαν τουρτουρίζοντας μές στή βαρυχειμωνιά. Λίγο πιό κάτω στέκονταν ἐπιβλητικές, σάν αρχαῖες ἐπιδαυρικές φιγοῦρες, οἱ τσεμπεροφόρες πεθερές παρατηρῶντας ἀπό ἀσφαλῆ ἀπόσταση τίς ἀλλοδαπές νύφες τους, τά βλαστάρια τῶν γιῶν τους καί τή “μπασταρδεμένη” κοψιά τους. Τά χαρακτηριστικά ὁρισμένων ἀπ’τά ἐγγόνια τους ὃπως ἡ ἀετίσια, ῥωμαϊκή μύτη καί τό σταρένιο δέρμα μαρτυροῦσαν ὃτι ἐπρόκειτο γιά μιά νεώτερη γενιά μεσογειακῆς φουρνιᾶς. Παρ’όλ’ἀυτά οἱ ἀνήλικες φωνητικές χορδούλες τῶν παιδιῶν γεννοῦσαν ἕναν παράξενο, μπουρδουκλωμένο ἧχο καθώς τά μικρά χοροπηδοῦσαν φορώντας φουσκωτά μποτάκια τοῦ μπάσκετ κι ἀναγνώσκοντας “Μπάτμαν” σέ μία γλῶσσα πού ἄκουγες μόνο στά γουέστερν. Δέν ἦταν λίγοι ὃμως οὖτε οἱ ἑλληνάραδες παπποῦδες πού, ὃταν πρωταντίκρισαν τά ἐγγόνια τους, τά κακοκοίταξαν μιᾶς καί στ’ἀνοιχτόχρωμα ματάκια τους θωρούσαν τόν νταβραντισμένο ὁμηρικό ἑλληνισμό ξεθυμασμένο. Ἐτοῦτοι οἱ κοντόθωροι, γέροι πατριῶτες δέν μπόρεσαν ποτέ νά κατανοήσουν τόν ἀμερικάνικο τρόπο ζωῆς. Ἀναρωτιόντουσαν τί εἲδους συνονθύλευμα εἶναι πιά αὐτή ἡ ἀμερικάνικη κοινωνία καί πώς εἶναι δυνατόν νά συμβιώνουν ἀπροβλημάτιστα λευκοί μέ γκάγκανους ἀράπηδες, λατίνοι μέ κινέζους καί καουμπόιδες μέ ἰθαγενεῖς ἰνδιάνους... Εἶναι τόσο ἀνόητοι αὐτοί οἱ Ἀμερικάνοι! Πόσον καιρό ακόμα θ’αντέξῃ, θαρρούν, ο μωρόπιστος λαός ἐτούτης τής μακρινής Ἣπειρου ἓνα τόσο μεγάλο φυλετικό τουρλού καί μιά τέτοια βαβυλώνια ἀσυνεννοησία; Εὐτυχῶς πού στή μεταπολιτευτική Ἐλλάδα δέν πρόκειται νά συμβῇ ποτέ κάτι τέτοιο.-
...
Χειμώνας 2014 (40 έτη μετά)
2 σχόλια:
Η γνωστή υποτιμιτική φράση "δεν είμαστε αμερικανάκια" προβλέπεται να αλλάξει. Θα αντικατασταθεί σε σύντομο χρόνο από την πρόταση "δεν είμαστε ελληνάκια"!
Σημείωση:
Το παραπάνω κείμενο δεν έχει συνταχθεί με χρήση αυτόματου πολυτονιστή (Magenta ή άλλου). Έχει γραφτεί σε απλό MS Word και ο τονισμός έχει εισαχθεί χειροκίνητα από τα σύμβολα πολυτονισμού της γραμματοσειράς Athena Unicode. Σε περίπτωση εύρεσης παράλειψης/λάθους τονισμού από γνώστες θα επιθυμούσα την επισήμανσή του. Δεν έχω διδαχθεί το πολυτονικό σύστημα γραφής στο σχολείο(ούσα απόφοιτος της τάξεως του 1999) αλλά το μελετώ μόνη μου με αγάπη καθώς θαυμάζω την ομορφιά και την ιδιαιτερότητά του.
sosth agaphth xrusoula
Δημοσίευση σχολίου