Ήμανε κι εγώ στα Καρπάθια!


«Η ζαλισμένη νυχτερίδα πετούσε σε ζιγκ-ζαγκ πάνω από την πέτρινη, χιονισμένη καμινάδα του πανδοχείου. Ο τρελός μέθυσος του χωριού κοίτονταν πλέον αφαιμαγμένος και κατάλευκος σαν το πανί κάτω από ένα γυμνό κυπαρίσσι μπρος απ’τη σκουριασμένη καγκελόπορτα του νεκροταφείου. Το σαρκοφάγο χειρόπτερο, αν και ολίγον τι αποπροσανατολισμένο από το φτηνό αλκοόλ που είχε διαποτίσει το αίμα του πρώτου θύματός του, είχε ήδη σταμπάρει τον δεύτερο στόχο του... Κι ενώ τα απόκοσμα ουρλιαχτά των παιδιών της νύχτας παρότρυναν το δυσοίωνο πτηνό να ενδώσει στην ατέρμονη δίψα του για ανθρώπινο αίμα, το τοπίο σαν να θόλωσε ξαφνικά και... ΓΚΝΤΟΥΠ!... η καταραμένη νυχτερίδα στούκαρε ηχηρά πάνω στην, κατά τα άλλα, ευμεγέθη, αχνιστή καμινάδα. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα μια μαύρη ανθρώπινη σκιά φάνηκε να ορθώνεται με προσπάθεια πάνω στην πάλλευκη σκεπή και δύο κατακόκκινα μάτια έλαμψαν μέσα στο σκότος. Ένα τερατώδες χέρι με μελανά, γαμψά νύχια παραμέρισε το χιόνι που είχε καλύψει το λεπτό τζάμι απ’το παραθυράκι της ξύλινης σοφίτας. Η θέα του λαχταριστού, κοιμισμένου κοριτσιού, που πόζαρε ανεμπόδιστα πια μπρος στο πεινασμένο φρικιό, το έκανε να γλείψει τα άχρωμα χείλη του και να νιώσει τέτοιο διψασμένο πόθο που τα σωθικά του πήραν φωτιά και οι βολβοί των ματιών του γύρισαν ανάποδα εξαφανίζοντας σε δευτερόλεπτα τις  ματωμένες του  κόρες. Η μορφή του άρχισε αμέσως να διαλύεται και να εξαερώνεται ώσπου έγινε ολάκερη ένα πυκνό, γκρι σύννεφο που βιαζόνταν να εισχωρήσει μέσα από τα μικροσπικά κενά... Να εισχωρήσει εκεί... ανάμεσα στις πέτρες του τοίχου... πάνω απ’το παράθυρο... εκεί που κάποτε φώλιαζαν ζεύγη από ενοχλητικά περιστέρια. Ο έρεβος ξεχύθηκε από’κει στα ενδώτερα του ευωδιαστού- από εφηβικές ορμόνες- δωματίου και συνέχισε έρποντας δίπλα απ’το κρεβάτι της θελκτικής λείας του σαν εξαϋλωμένο σταχτί σεντόνι για να την κατασπαράξει.
Η αφράτη παρθένα, βεβαίως, κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Με μάγουλα ροδαλά και δέρμα άσπρο κι απαλό σαν εκλεκτό αφρό γάλακτος έφερνε αβίαστα στο νου παχουλό αγγελάκι του Ρέμπραντ. Τα μισάνοιχτα χείλη της που στο σχήμα τους θύμιζαν καρδούλα, μαγνήτισαν το τέρας τόσο ώστε να ξαπλωθεί δίπλα της ενώ, ταυτόχρονα, πάνω στον αγαλμάτινο λαιμό της άστραψαν δυο τεράστιοι, σουβλεροί κυνόδοντες.». Κι εκεί... ένα δευτερόλεπτο πριν τη σπαρακτική κραυγή της άτυχης παρθενοπούλας ωρύομαι: “Έι ΣΤΟΠ ρε σκηνοθέτα!... έχω κι εγώ δρακουλόδοντα… διακόσια ευρώ έκαστος!”

Μετά την αμφιλεγόμενη, ιστορική περσόνα του εθνικού ήρωα των Βλάχων, Βλαντιμίρ Τσέπες Δράκουλα, που παρουσιάστηκε σαν αιμοδιψής βρυκόλακας από τον Άγγλο συγγραφέα Μπραμ Στόουκερ, τα σαγηνευτικά βαμπίρ της Αν Ράις και τους χλωμούς teenagers με τα φουσκωτά μαλλιά-κάσκες-ποδηλάτου που ξεπήδησαν από την ευφάνταστη πέννα της Στέφανι Μέγιερ, φτάσαμε σε μια εποχή που ευδοκιμεί το επάγγελμα του vampire image maker και που ορισμένοι οδοντίατροι πλουτίζουν πλέον χτίζοντας βαμπιροκυνόδοντες έναντι του διόλου ευκαταφρόνητου ποσού των τετρακοσίων ευρώ! Τέρμα, λοιπόν, οι σαλιάρικες αποκριάτικες μασέλες με τα κακόγουστα ούλα που προσδίδουν στα παναρισμένα και– υποτίθεται- αιωνοδαρμένα προσωπάκια κάθε “wanna be vampire”, ένα άκρως πιθηκίσιο προφίλ! Εκτός αυτού, οι μπέρτες έχουν καταργηθεί χρόοοοονια τώρα απ’τη δρακουλόφιλη ένδυση όπως καταργήθηκαν οι μπλε ποδίτσες, οι φουσκωτές φουφούλες και τα λευκά σοσονάκια απ’τα σχολεία. Άρα, εν έτει 2010, είναι κατανοητό πως οι βρυκόλακες όχι μόνον υπάρχουν αλλά για κακή μας τύχη είναι τόσο εξελιγμένοι και τόσο οφθαλμολουτρικοί όσο ποτέ άλλοτε!
Κατ’αρχάς είναι τύποι και τύπισσες που ξέρουμε. Μπορεί να είναι οι τέως, οι νυν και ενδεχομένως οι επόμενοι γκόμενοι/ες που θα μας πλησιάσουν για να μας στραγγίξουν ρουφώντας όχι απλά την τελευταία ρανίδα του αίματός μας αλλά κι αυτήν της χαράς, της υπομονής, της ψυχικής μας γαλήνης και πιθανότατα του περιεχομένου του τραπεζικού λογαριασμού μας. Είναι όντα νυχτόβια, μαγνητικά και αινιγματικά. Ίσως να είναι πολιτικοί, δικηγόροι, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, τραγουδιστές, εκδότες, συγγραφείς, καλλιτέχνες ή διάσημοι αθλητές. Δεν είναι απαραιτήτως, βέβαια, δημόσια πρόσωπα ή γόνοι πάμπλουτων οικογενειών είναι όμως οπωσδήποτε πολύ φιλόδοξα άτομα, power freaks, που ενίοτε παίρνουν “μοδάτα” ναρκωτικά, πίνουν, οδηγούν γρήγορα αυτοκίνητα, ζουν τη ζωή τους στην τσίτα και διακατέχονται από έντονες αμφισεξουαλικές τάσεις και τάσεις σαδομαζοχισμού. Οι πραγματικοί βρυκόλακες είναι μια κάστα άκρως ελκυστικών και επικίνδυνων πλασμάτων που εκμεταλλεύονται στο έπακρο τα θύματα της μυστηριώδους γοητείας τους. Απομυζούν την ενέργεια των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω τους και τους αφήνουν άδειους, δυστυχισμένους και ανίκανους να ασχοληθούν με ο,τιδήποτε άλλο. Δυστυχώς για τα θύματά τους, είναι τόσο εθισμένα στην δύναμη που αναδίνει η παρουσία των βρυκολάκων που δύσκολα ξεφεύγουν απ’τη σκοτεινή μαγεία τους. Έτσι, τα σύγχρονα βαμπίρ, έχουν πάντα ένα υποχείριο (βλέπε Ρένφιλντ) ή μια ολόκληρη κλίκα που τα ακολουθούν τυφλά, με φόβο μεν αλλά και με ασίγαστο πόθο. Καθώς είναι έντονα και σκοτεινά όντα, ξεχυλίζουν από σεξουαλικότητα και μπορούν να δημιουργήσουν παθιασμένα πλατωνικές σχέσεις ή να τις ολοκληρώσουν με αλλοφροσύνη και κατόπιν να σκοτώσουν το ταίρι τους.

Κάτι μου λέει λοιπόν πως βρυκόλακας δεν ήταν ο κυριούλης με τα γυαλιά και το καστόρινο μπουφανάκι που έριχνε κλεφτές ματιές χτες το βράδυ στο μπαρ κι έχυνε διαρκώς το ποτό του. Από την άλλη πλευρά όμως ποτέ δεν ξέρεις πόσο κοντά σου μπορεί να βρίσκεται ένα βαμπίρ μια δεδομένη στιγμή... Το μόνο σίγουρο είναι πως όταν συμβεί αυτό το μόνο που θα επιθυμείς θα είναι να νιώσεις το ηδονικό ρούφηγμά του στο λαιμουδάκι σου.

posted under |

13 σχόλια:

Λ.Μαράκης είπε...

Αυτός ο κύριος με το καστόρι μάλλον θύμα των βρυκολάκων ήταν...ή τουλάχιστον ήθελε να γίνει...Πολύ κατατοπιστικό και σαφές το κείμενο σου. Ολα όσα αισθάνομαι και δεν μπορούσα να βάλω σε σειρά. Έχω γνωρίσει ένα σωρό βαμπιράκια τελικά..

Ανώνυμος είπε...

Φιλενάδα, καλή χρονιά και επιτέλους μας θυμήθηκες και έγραψες κάτι για να ξορκίσουμε το 2010! Άκρως απολαυστικό το κείμενό σου και νομίζω και επίκαιρο. Πόσοι πέφτουν στην παγίδα των vampire της νέας εποχής... Πόσοι είναι αυτοί που πασχίζουν να γίνουν σαν τους vampire που είναι in και must της εποχής μας με υποτιθέμενους φουσκωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς, που κυκλοφορούν στην πιάτσα και σε μαγαζιά που θες μέσον για να μπεις... Το λεγόμενο star system της νέας Ελλάδας που πολλοί δεν συμπαθούμε αλλά και κατά βάθος ζηλεύουμε που δεν είμαστε μέλη του... Τι να πεις βρε κυραΧρύσα...
Χαίρομαι που γύρισες γιατί τόσες μέρες που είχες άδεια δεν "ανέβασες" τίποτα και πάθαμε στερητικό.
Φιλιά πολλά, Ακριβή.

Swtos είπε...

Κατ’αρχάς είναι τύποι και τύπισσες που ξέρουμε. Μπορεί να είναι οι τέως, οι νυν και ενδεχομένως οι επόμενοι γκόμενοι/ες που θα μας πλησιάσουν για να μας στραγγίξουν ρουφώντας όχι απλά την τελευταία ρανίδα του αίματός μας αλλά κι αυτήν της χαράς, της υπομονής, της ψυχικής μας γαλήνης και πιθανότατα του περιεχομένου του τραπεζικού λογαριασμού μας. Είναι όντα νυχτόβια, μαγνητικά και αινιγματικά.

HAHAHAHAHAHAh k esu provlhma me vrukolaka ?k egw!!me rufhxe to aima!

ti kaneis kukla?

CM είπε...

Όλο και κάποιος καρπάθουλας θα περιφέρεται ενίοτε τριγύρω μας για να μας ρουφήξει το αίμα, το μεδούλι ή ο,τιδήποτε άλλο θεωρήσει χρήσιμο και συμφέρον για το άτομό του. Αυτό που έχω να προτείνω είναι πολλά σκορδάτα γεύματα...

Ανώνυμος είπε...

;) C'EST CA!

PENNY

No είπε...

Χρυσούλα,

χρειάστηκαν δέκα υπέροχα λεπτά για να διαβάσω το κείμενό σου, ήταν ομολογουμένως ιδιαίτερα απολαυστικό. Σ’ ευχαριστώ που μας το χάρισες!

Φιλικά

Νατάσσα Αναγνώστου είπε...

Μήπως να ανησυχήσω που διακρινω στοιχεία βρυκόλακα πάνω μου???????????????!!!!!

CM είπε...

Μοιράσου μαζί μας τα στοιχεία της σκοτεινής ταυτότητάς σου Νατάσσα... κι αν εσύ το θελήσεις, υπάρχει πάντα ένας τρόπος να σε απαλλάξουμε από αυτά...

Προτεινόμενες λύσεις:

1. Ράντισμα με αγίασμα
2. Γαλέος σκορδαλιά
3. Κάψιμο
4. Αποκεφαλισμός
5. Παλούκι (στην καρδιά, ε;)

κ.ο.κ

Είμαστε εδώ για να στηρίξουμε την όποια απόφασή σου.


Φιλικά,

Χρυσούλα Μολογιάννη

Ανώνυμος είπε...

Καλά δεν υπαρχειςςςς!δεν σ αντεχω άλλοοοοοοο!!!!!χαχαχαχαχχα!! σ αγαπαω Σουλάκι μ:)Φιλακια πολλα πολλα.Σόφη

Λ.Μαράκης είπε...

Για τη φίλη Νατάσσα ψήφισα Γαλέο Σκορδαλιά ! Κι επειδή την ξέρω, μόνο όρο βάζω να μην τον ψήσει η ίδια..Ψάχνουμε delivery λοιπόν που να παραδίδει γαλέους στα σπίτια...(γαλέους...ωραίος πληθυντικός είναι αυτός..)

CM είπε...

Καλή μου φίλη Νατάσσα,

Ο λαός μίλησε...

Θα σε αποκεφαλίσουμε!

Για μια ακόμη φορά, λοιπόν, αποδεικνύεται περίτρανα ότι το "Περί φίλου και φτερού" δεν είναι ένα απλό blog. Είναι η λύση σε κάθε πρόβλημα!

Ευχαριστούμε τους αναγνώστες που μας βοήθησαν στην λήψη μιας πολύ σημαντικής αποφάσεως με την αδέκαστη ψήφο τους.

Νατάσσα Αναγνώστου είπε...

Μα εγώ θέλω να παραμείνω βρυκόλακας!!!!!!!

CM είπε...

Εσύ σιωπή και ν'αρχίσεις να αγοράζεις τις μπλούζες σου δίχως λαιμόκοψη... έτσι για πρόβα! Φωνή λαού οργή Θεού!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ
Ιδιαίτερα μαθήματα Ισπανικής γλώσσας και πολιτισμού. Συνεδρίες και από το διαδίκτυο (skype). Μεταφράσεις. Το πρώτο μάθημα δωρεάν. Εκπτώσεις & προσφορές!
Copyright © 2007. Από το Blogger.

Πολιτισμός Πολίτης

Πολιτισμός Πολίτης
Πολιτιστικό ηλεκτρονικό περιοδικό των Εκδόσεων Περίπλους

Το τέρας των ειδήσεων

Το τέρας των ειδήσεων
www.newsbeast.gr

Περί φίλου και... φτερού

Περί φίλου και... φτερού
Συντάκτρια: Χρυσούλα Μολογιάννη. E-mail: mologianni@gmail.com

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

Παρακάτω αναφέρονται όλα τα εκδομένα βιβλία, τα σενάρια ταινιών, οι στίχοι και τα ποιήματα της Χρυσούλας Μολογιάννη

Recent Comments