Αν γυρίζαμε πίσω μια εικοσαετία όταν ο κόσμος υποτίθεται πως κυνηγούσε το σεξ με τουφέκι και ξελιγωμάρα όπως ο Στάθης Ψάλτης ως νούμερο ένα greek καμάκι σε κάτι καρακιτσάτες μουσικοχορευτικές βιντεοταινίες και δηλώναμε ακομπλεξάριστα πως είμαστε «ασέξουαλ» σίγουρα θα μας κοιτούσαν όλοι με μάτια γουρλωμένα και σαγόνι πεσμένο στο πάτωμα ρωτώντας μας εν συνεχεία: «Είναι κολλητικό; Πονάει; Περνάει με αντιβίωση; Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να φοράς πια πετροπλυμένα παντελόνια “σωλήνες”;».

Εν έτη 2009 το σεξ έχει απενοχοποιηθεί και σερβίρεται απροκάλυπτα παντού και απ’όλους. Έχει γίνει πλέον μια χιλιοπιπιλημένη καραμέλα που προβάλλεται και προτείνεται ως το πιάτο της ημέρας σε ένα μενού-συνονθήλευμα αποτελούμενο από θέματα που αφορούν στο νοικοκυριό του σπιτιού, στην αγορά τσίχλας, σοκολάτας, αποσμητικού μέχρι και- ο Θεός να βάλει το χέρι του- σε θέματα πολιτικής επικαιρότητας. Διότι δεν ξέρω αν λάβατε γνώση αλλά μετά τις τελευταίες πολιτικές δημοσκοπήσεις τα media έσπευσαν να ανακοινώσουν πως οι πασοκτζήδες έχουν ανεβασμένη λίμπιντο ενώ το ανήθικο των νεοδημοκρατών έχει χτυπήσει limit down.

Άραγε είναι αληθινό όλο αυτό υπερσεξουαλικό και πανηδονικό γιουσουρούμ που χτυπά την κλειδαμπαρωμένη πόρτα του σπιτιού μας πάμπολλες φορές καθημερινά σαν ενοχλητικός, απρόσκλητος συγγενής που έρχεται για αρμένικη βίζιτα; Και γιατί κάθε φορά που εμείς ακούμε το κουδούνι σκεφτόμαστε σοβαρά ν’αντικαταστήσουμε τη θύρα μας με μία ακόμη πιο βαριά και- αν είναι δυνατόν- απόρθητη κατασκευή;

Η νέα πραγματικότητα, η ισοπέδωση της εμπιστοσύνης, της αγάπης, της συντροφικότητας άρα και των σχέσεων με προοπτική, ουσία και μέλλον μας έχουν αναγκάσει να χτίσουμε γύρω μας ένα τούβλινο τοιχάκι με ρόδες που το σέρνουμε μαζί μας όπου κι αν πάμε για λόγους αυτοπροστασίας. Ποιός όμως, τη σήμερον ημέρα, έχει τα κότσια, την υπομονή και το ενδιαφέρον να πάρει μάτι τι παίζει μέσα απ’αυτό το καταραμένο τοιχάκι και να θελήσει να το κάνει χίλια κομματάκια για χάρη σου χωρίς φόβο αλλά με πάθος;

Διαρκώς βομβαρδισμένοι, λοιπόν, από ανούσια ερεθίσματα κι εκτεθειμένοι σε λάθος κοινωνικά πρότυπα έχουμε απευαισθητοποιηθεί στα ερωτικά μηνύματα και καθώς τα κοιτάμε αποχαυνωμένοι, πλέον, αναρωτιόμαστε: «τι φταίει άραγε γι’αυτήν την “ανεξήγητη” αποστασιοποίησή μας;»...