Η απογοητευτικότατη τηλεμαχία των πολιτικών αρχηγών την 28η Μαΐου ήταν τόσο βαρετή και ανούσια όσο μια μονομαχία στην Άγρια Δύση δίχως πιστόλια, κόκκινο ήλιο και βλέμματα δολοφονικά. Υπομείναμε αναμασόμενες αοριστίες και κοινοτοπίες άνευ διαλόγου μέσα σε διακαναλικά μισόλογα με απώτερο στόχο την άντληση ψήφων.

Ενώ αρχικά ήταν εμφανής η πρόθεση των τηλεοπτικών δημοσιογράφων να θέσουν ερωτήματα που αφορούν στην εσωτερική επικαιρότητα και αποφασίστηκε αυστηρά να υπάρξει επικέντρωση στην αντιμετώπιση σύγχρονων Ευρωπαϊκών προβλημάτων, τελικά, τα ζητήματα που αφορούν στο μέλλον της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ήταν αυτά που απουσίαζαν από τους αδιάφορους “μονολόγους κορυφής”.

Ο κύριος Κ. Καραμανλής απολογήθηκε για τα σκάνδαλα και εκδηλώνοντας βαθύτατη εκτίμηση προς το πρόσωπο του κ. Κ. Σημίτη έκανε προαναγγελίες για αλλαγές που αφορούν στο ασφαλιστικό και στους Μουσουλμάνους μετανάστες και λαθρομετανάστες.

Άμμεση η απολογία και του κ. Γ. Παπανδρέου για τα παλαιά λάθη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ το οποίο, όπως δήλωσε ο ίδιος, αποτελεί πλέον την μόνη εναλλακτική κυβερνητική επιλογή.

Στον πάγκο έμεινε ο πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέξης Τσίπρας τον οποίον αντικατέστησε στη διαδικασία ο Αλέκος Αλαβάνος με δριμύτατη κριτική στο Σύμφωνο Σταθερότητας ενώ η κ. Αλ. Παπαρήγα χωρίς να παραλείψει να εκφράσει τη δυσαρέσκειά της για το ντιμπέιτ χαρακτηρίζοντάς το ως «αντικείμενο εκπομπών κους κους», τάχθηκε, αναμενόμενα, υπέρ των εργαζομένων.

Ο κ. Γ. Καρατζαφέρης ελίχθηκε διπλωματικά στις ερωτήσεις για την επικεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου του, δήλωσε πως είναι «κατά της Τουρκίας» ενώ μέσα από χριστιανικά και αντιρατσιστικά σχόλια πρότεινε τη δημιουργία μιας αστυνομικής ομάδας τσιγγάνων.

Πάντως, μέσα σ’όλα αυτά, πήραμε και αισιόδοξα μηνύματα ήτοι πως διαθέτουμε μια πολύ γενναία και σφριγηλή εξωτερική πολιτική και πως η παγκόσμια κρίση έχει αρχίσει σταδιακά να υποχωρεί! Είναι όμως άραγε γενναία και σφριγηλή, σαν τη φυσιογνωμία του Πλαστήρα, η εξωτερική πολιτική μας; Θα υποχωρήσει ή δεν θα υποχωρήσει η οικονομική κρίση μέχρι τα ερχόμενα Χριστούγεννα;... Ή μάλλον, όπως θ’αναρωτιόταν βαθυστόχαστα απαγγέλοντας Άμλετ και ο γνωστός Κάτμαν (κατά κόσμον Νίκος Κατέλης) που συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο των Ελλήνων Οικολόγων του Βεργή: «Κουμπί ορ νοτ κουρκουμπί;».