Το πρόσωπό σου κάτι μου θυμίζει αλλά δεν ξέρω τι!
Πολύ χαίρομαι που μετά από αρκετό καιρό προβλήθηκε επιτέλους στην μικρή τιβί μας ένα σόου τόσο άξιον λόγου που με κέντρισε επαρκώς ώστε ν'αποφασίσω να γράψω γι'αυτό. Διότι, ενώ ήμουν ετοιμότατη, που λέτε, να παραδώσω το "χαζοκούτι" μου μαζί με τις πινακίδες κυκλοφορίας του δεκαπεντάχρονου σεντάν μου στην αρμόδια Δ.Ο.Υ (μπας και μειωθούν και τα τέλη της ΔΕΗ), η άλλοτε μουντή οθόνη άστραψε, βρόντηξε και το δωμάτιό μου κατακλύστηκε ξαφνικά από ήχους αναμφίβολα διαστημικούς. Όχι, όχι αυτά δεν μπορεί να ήταν τραγουδίσματα... ή μήπως ήταν;;;
Στην αρχή, τ'ομολογώ, μπερδεύτηκα καθώς πέρασαν μπροστά απ'τα μάτια μου διάφοροι αποθανόντες καλλιτέχνες στην, κατά πλειοψηφία, χείριστη εκδοχή τους... Περούκες που θύμιζαν τους κατοίκους του χωριού του Αστερίξ, φωνές που μιμούνταν τις φυσικές ικανότητες του Κακοφωνίξ, ψεύτικες μύτες που ήταν έτοιμες να ξεκολλήσουν απ'τα κεφάλια των συμμετεχόντων και κατρακυλώντας να σκαλώσουν σε άλλα, προεξέχοντα, σημεία του σώματός τους ήταν λίγα από τα πολλά "κλου" του διαγωνιστικού σόου...
Ο Έλβις, το στιγμιαίο λάθος, η Μέριλιν, η Φούρκα, ο Κοκοβιός, η Χουχού και ολάκαιρο το καστ του "Scary Movie" εν δράσει! Αχ, τι ωραία που ήταν! Καθώς, για να μην παρεξηγούμαι, μπορεί να μην ψυχαγωγήθηκα μεν αλλά, να, έσκασε λιγάκι το χειλάκι μου. Λάτρεψα δε, τις αποσβολωμένες εκφράσεις των κριτών που εν τέλει, είχαν πάντα έναν εξαιρετικό λόγο να πουν στους διαγωνιζόμενους χειριζόμενοι με άνεση έως και την "πάνκικη" αργκό των ημερών. Δυστυχώς δεν μπορώ να πω κουβέντα για την παρουσιάστρια... αυτή ήταν νορμάλ.
1 σχόλια:
δε συμφωνω φιλη μου. τα διαλειμματα ηταν καταπληκτικα!!!!!!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου