Άνθρωπον ζητώ (εν έτει 2011)
Κι εσύ, ψυχή μου διψασμένη, ψάχνεις σ'αυτόν τον κόσμο γι'άνθρωπο; Δεν είσαι η μόνη...
Όταν ρωτήθηκε, κάποτε, ο Διογένης ποιο ζώο δαγκώνει χειρότερα, τότε εκείνος, άμεσος κι ευθύς, απήντησε: "Από τα άγρια ο συκοφάντης και από τα ήμερα ο κόλακας." |
Ο εξόριστος κυνικός φιλόσοφος Διογένης λέγεται ότι κατοικούσε μόνιμα μέσα σ'ένα πυθάρι κι ολημερίς περιπλανιώταν κρατώντας στο χέρι του ένα φανάρι. Όταν ο κόσμος τον ρωτούσε τι το χρειάζεται το φανάρι την ημέρα ενώ ο λαμπρότατος ήλιος βασιλεύει, εκείνος απαντούσε: "Αναζητώ τον άνθρωπο!". Αν ο ανυπότακτος εκείνος αρχαιοέλληνας, που οι άνδρες της εποχής του επονόμασαν- προπαγανδιστικά- "σκύλο", δυσκολευόταν να βρει "Άνθρωπο" επί Βασιλέως Μεγάλου Αλεξάνδρου, τότε πού να ζούσε και στην Αθήνα των ημερών μας!
*
"Έτσι κι εγώ θα ψάξω να βρω, βουνίν, φορεσιάν και ντουφέτσι
Με δίχως θυμόν και δίχως μιλιάν, ταφήν να πληρώσω του κλέφτη
Των δεσποτάδων, κυβερνητάδων, χοντροτζεπάδων και δικαστών.
Άλλος μασάει, κι άλλος σωπαίνει
Κι ο σκυφτός λαός να περιμένει
Για τα δεσμά μας, δε φταίει πάντα η σκλαβιά
Μα η υποταγμένη μας καρδιά
Μ' ένα φανάρι ξαναγυρνάς τις νυχτιές
Ψάχνεις γι' ανυπόταχτες ματιές."
"Το φανάρι του Διογένη" - Ν. Άσιμος
1 σχόλια:
Όλοι μας που'χουμε ακόμα αγάπη στην ψυχή μπορεί να ψάχνουμε σήμερα τον Άνθρωπο, με το λυχνάρι στο χέρι, σαν τον αρχαίο Διογένη όμως- τι κρίμα!- ποτέ δεν το φέρνει η τύχη να βρεθούμε κι αναμεταξύ μας... Όσο για τους υπόλοιπους; Για τους χρυσοποίκιλτους εμπόρους, "τους κυβερνητάδες και τους χοντροτζεπάδες"; Δαύτοι οι προδότες θέλουν να τους ξαπλώσεις χάμω στη σειρά και να τους παραγουλάς σαν τα χταπόδια έως να μαλακώσει η πέτσα τους!
Δημοσίευση σχολίου